In navolging van de succesvolle expositie ‘omhels’ -die bijna een jaar te zien is geweest- opende Ericka Voortman op 2 juni 2019 ‘De Hoedster’, een bijzondere installatie van schapenwol en geluid in de authentieke schapenschuur van Ruud Bakker. De expositie gaat gepaard met de verkoop van een fraai boekje met de gelijknamige titel. Verkrijgbaar in de boet en op www.getijdenboeken.nl
Vanaf 2 juni t/m 6 oktober 2019 dagelijks te bezichtigen van zonsop,-tot zonsondergang in een boet, net buiten Den Hoorn, aan het fietspad tussen de Mokweg en de Stolpweg op Texel.
ZIe ook: het festival Lange Juni Texel

De vlag arriveert op de locatie van de expositie en wappert thans in top.

Eerste reacties over expositie ‘de Hoedster’ in het gastenboek van nietsvermoedende wandelaars en fietsers die de boet, onverwacht, binnenlopen:

 

Meer informatie, more information in english: www.silentplaces.org

HENDRIKJE is het alter ego van Ericka Voortman, afgestudeerd aan de theaterschool in 1989 en sindsdien vormgever van installaties, boeken en dansfilms. Via ‘t oosten, midden en westen van het land, inmiddels, al meer dan 17 jaar geleden, aangespoeld op Texel. Dit ‘afgelegen’ eiland, zoals overkanters dat ervaren, heeft letterlijk gezorgd voor een sterke focus op een geliefd onderwerp: contemplatie ofwel het verlangen naar zelfkennis. Daarbij waak ik voor navelstaarderij of esoterisch ‘gezweef’.

Mijn brandende vraag luidt: hoe kan het dat we als mens in intellectueel en moralistisch opzicht wel ‘ontwikkelt’ zijn maar wat betreft ‘zelfkennis’ niet veel meer lijken te weten over de werking van gedachten en gevoelens dan duizenden jaren geleden.

‘Ken uzelve’ zeiden de oude Grieken. Wel… kennen wij -eeuwen later – ons ‘zelf’ beter, stukken beter dan ‘zij’ toen? Ik vrees van niet. Sterker nog, in deze 21ste eeuw is het streven naar [uiterlijke] perfectie groter dan ooit en lijken we de innerlijke waardes als geduld, vertrouwen, respect en contemplatie te verwaarlozen. Dat laatste begrip ‘contemplatie’ zou ik graag een nieuwe jas geven, dat is mijn zoektocht.

Contemplatie. ‘Wat hebbie eran’? Daar kunnen we lang en breed over praten. Liever maak ik installaties waarin de waarde van de terugtrekkende beweging te ervaren is en schrijf ik ‘getijdenboeken‘ waarin ik deze zoektocht verbeeld.

Een speurtocht dus, om ‘n oude, waardevolle kracht als introspectie een ‘gezicht’ te geven middels schapenwol, woorden en dans. Dat laatste is te zien op een aparte site: www.erickavoortman.nl